Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

26η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ/ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

26η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Γιορτή Αγίου Δημητρίου και Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης

 Στις 26 Οκτωβρίου γιορτάζει η Θεσσαλονίκη των πολιούχο της τον Άγιο Δημήτριο. Μάθε για τη ζωή του βλέποντας το παρακάτω βίντεο 


 


 Ανήμερα του Αγίου Δημητρίου στις 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 η Θεσσαλονίκη απελευθερώνεται από τον τουρκικό ζυγό και ενώνεται με την ελεύθερη Ελλάδα


   

 27η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : Η γιορτή της σημαίας 


 Στις 27 του Οκτώβρη, παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, γιορτάζεται και τιμάται η Ελληνική σημαία. H πρώτη Ελληνική σημαία με το λευκό σταυρό σε γαλανό φόντο, σχεδιάστηκε, uφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στην Μονή Ευαγγελίστριας στη Σκιάθο το 1807. Σ' αυτή ο μοναχός Νήφωνας όρκισε τους οπλαρχηγούς, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο τοu Γένους Επιφάνιο - Στέφανο Δημητριάδη και πολλούς άλλους. 

H ελληνική σημαία όπως καθορίστηκε το 1822 από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, είχε ένα κεντρικό άσπρο σταυρό, ως σύμβολο της ορθοδοξίας και της χριστιανικής πίστης. Τα χρώματα της σημαίας, γαλάζιο και λευκό, συμβολίζουν το γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το λευκό των αφρισμένων κυμάτων. Η σημαία αυτή, αποτελούσε την επίσημη Ελληνική σημαία έως το 1978, οπότε και υιοθετήθηκε η "ναυτική", αυτή με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές. Το ριγωτό πρότυπο επιλέχτηκε λόγω της ομοιότητάς του με την κυματιστή θάλασσα που περιβάλλει τις ακτές της Ελλάδας. Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9, όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης, "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ `Η ΘΑΝΑΤΟΣ". 

Σε όλους τους αγώνες του `Εθνους, οι `Ελληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο. Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά αυτοθυσίας για την προστασία της σημαίας μας. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει το γενναίο σημαιοφόρο που σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά, τη στιγμή που έστηνε την ελληνική σημαία στην κορυφή του Μπιζανίου το 1912 . Στη μάχη που ακολούθησε, σκοτώθηκαν δέκα στρατιώτες για να μην πέσει η σημαία στα χέρια του εχθρού. Στο τέλος ο λοχίας, όρμησε στο ύψωμα, αγκάλιασε τη σημαία, κατρακύλησε αιμόφυρτος στην πλαγιά και όταν έφθασε στο διοικητή του τάγματος, στάθηκε όρθιος χαιρέτησε και ανάφερε στο διοικητή. "Κύριε διοικητά, έχω την τιμή να σας παραδώσω τη σημαία". Και έπεσε νεκρός... Το ίδιο έγινε και με τον Έλληνα φρουρό Κ. Κουκίδη που αρνήθηκε να παραδώσει τη σημαία στους Γερμανούς , πέφτοντας τυλιγμένος με αυτή από τον ιερό βράχο το 1941 .

 Για αυτό και μεις σήμερα γιορτάζουμε και την τιμούμε. Και αν ποτέ χρειαστεί θα την υπερασπιστούμε ! (ομιλία από την Ανθίμου Σοφία, δασκάλα)



 

 Έπαρση ελληνικής σημαίας στον Λευκό Πύργο: Αναπαράσταση από τα 100 χρόνια απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης

   



 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 


 Μετά το τέλος του Α Π.Π. , το Νοέμβρη του 1918, η ηττημένη Γερμανία υπογράφει τη Συνθήκη των Βερσαλλιών με ταπεινωτικούς όρους. Όμως το 1933 ο Γερμανός δικτάτορας Αδόλφος Χίτλερ, δημιουργεί σιγά-σιγά έναν ισχυρό στρατό. Θέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Δίπλα του στέκεται ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι. Τα βαριά σύννεφα του πολέμου τυλίγουν την Ευρώπη. 

Η μικρή Ελλάδα στέκεται με δέος μπροστά σ’ αυτή την κοσμοχαλασιά. Προτιμά να αποφύγει τη θεομηνία του πολέμου, αν και ο θρασύδειλος τορπιλισμός της Έλλης από τους Ιταλούς δεν της αφήνει και πολλά περιθώρια. Κι έτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, ο πρώτος από τους δυο συνεταίρους, ο Ιταλός Μουσολίνι, δοκιμάζει να βάλει το πόδι του στα ιερά ελληνικά χώματα. Ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα ζητά από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Ιωάννη Μεταξά την παράδοση της Ελλάδας. Η απάντηση όλων των Ελλήνων ήταν ΟΧΙ! 


Ιστορικό ανακοινωθέν κήρυξης πολέμου

 

Παρουσίαση για μικρές τάξεις

 


 "Παιδιά της Ελλάδας παιδιά" (τραγούδι)

 


 "Οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες"



 



 Οι πρώτες μέρες του πολέμου




Μνήμες από τον πόλεμο ...μέσα από μαρτυρίες μαθητών ! Για να τις διαβάσεις κάνε ΚΛΙΚ ΕΔΩ 


 Οι νίκες των Ελλήνων στη Β. Ήπειρο, στην Αλβανία, διαδέχονται η μία την άλλη...δείτε το μέσα από το χιουμοριστικό βίντεο της εποχής!


   


 "Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του" (τραγούδι)


 


 "Κορόιδο Μουσολίνι" (τραγούδι)

 


"Γυναίκες Ηπειρώτισσες" (τραγούδι)

 


 "Πορεία πρός το μέτωπο" (ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, αφήγηση από τον Μάνο Κατράκη)

 


 "Γράμμα από το μέτωπο" (αφήγηση Μαρινέλλα)

 

"Έφεδρος ανθυπολοχαγός" (τραγούδι)

 



 Μετά την ήττα των Ιταλών έρχονται οι Γερμανοί να μας κατακτήσουν. 
Οι Έλληνες αντιστέκονται σθεναρά και δίνεται μια γενναία μάχη στο οχυρό Ρούπελ. Το οχυρό θα πέσει και οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα , παραχωρώντας τμήματα της Μακεδονίας και της Θράκης στους συμμάχους τους τους Βουλγάρους 
Την υπόλοιπη χώρα τη μοιράστηκαν με τους Ιταλούς. 
Η Ελλάδα μας γνωρίζει έτσι τριπλή κατοχή, πείνα και εξαθλίωση.


 Η πείνα στην κατοχή



Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης

 

 Η κατάληψη της Αθήνας ( με το ιστορικό ηχητικό ανακοινωθέν)

 

 Σύντομα όμως δημιουργήθηκαν αντιστασιακές οργανώσεις στις πόλεις ενώ παράλληλα άρχισε ο ανταρτοπόλεμος στα ελληνικά βουνά ενάντια στους κατακτητές μας. 

Οι Γερμανοί σκοτώνουν πολλούς Έλληνες, ολόκληρα χωριά όπως στα Καλάβρυτα και το Δίστομο και πολλά άλλα σε όλη την Ελλάδα... 

 Κορυφαίες αντιστασιακές στιγμές: το κατέβασμα στης γερμανικής σημαίας από τον Γλέζο και τον Σάντα και η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου


 


 



 Οι θυσίες των Ελλήνων δεν πήγαν χαμένες...Η μέρα της νίκης της απελευθέρωσης σε λίγο θα ξημέρωνε... Ήταν η 12η Οκτωβρίου του 1944 




 Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

 



 ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στους ήρωες του 1940! 


 Παρακαλώ σηκωθείτε όρθιοι....ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ!


 

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ







3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ :
 ΗΜΕΡΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΔΕΣ  τι κάναμε σχολείο ....... παλιά προ covid19!




5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ





Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ - Στον Δάσκαλο

Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε , ψυχές!
Κι ό,τι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι !


Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην.(Μέγας Αλέξανδρος)

Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες.Ν ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ
Παρουσίαση1
28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940






http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=k9mVaP7MGq4

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=4_Vwl2mdMuw



ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: 
ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ - ΕΘΙΜΑ / ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ - ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
Οκτώβριος: ο δεύτερος μήνας του φθινοπώρου. Έχει 31 ημέρες κι είναι ο πιο κατάλληλος για την καλλιέργεια και τη σπορά των χωραφιών. Ο ελληνικός λαός δίνει και τα ονόματα: Αϊ-Δημήτρης ή Αϊ-Δημητριάτης, Βροχάρης, Σποριάτης ή Σποριάς ή Σπαρτός, Μπρουμάρης (=ομιχλώδης, σκοτεινός) και Παχνιστής (από την πάχνη που πέφτει στους αγρούς). Τον θεωρεί έναν από τους μήνες κατά τους οποίους πρέπει κανείς να πίνει το κρασί ανέρωτο, γιατί τον συμπεριλαμβάνει στην παροιμία: «Όποιος μήνας έχει ΡΟ, δε θέλει στο κρασί νερό».
Κατά το ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο 8ος μήνας, γι` αυτό κι ονομάστηκε Οκτόμπερ. Ήταν αφιερωμένος στον Άρη και τον παρίσταναν με μορφή κυνηγού, που έχει λαγό στα πόδια του, πουλιά πάνω απ` το κεφάλι του και ένα είδος κάδου κοντά του. Ο μήνας «των χειμαδιών» και ο γυρισμός των παραδοσιακών μαστόρων στις οικογενειακές εστίες.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟ
  • Όργωμα & σπορά σιτηρών, κριθαριού & βρώμης.
  • Σπορά τριφυλλιού.Ολοκλήρωση τρύγου και παραγωγή κρασιού.
  • Μάζεμα φθινοπωρινών φρούτων & πατάτας.
  • Κάψιμο φυτών, που έδωσαν καρπούς, για να καταστρέψουν τα αυγά των εντόμων.
  • Κατεβαίνουν οι βοσκοί από τα βουνά στους χαμηλούς κάμπους (τα χειμαδιά).  

Τα νέα κρασιά το μήνα Οκτώβρη

Οι γιορτές τους είναι ορόσημα στη ζωή των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Στου Αι-Δημήτρη ανοίγουν τα βαρέλια και δοκιμάζουν τα νέα κρασιά. Πρώτη δουλειά είναι να έρθει ο παπάς, ν΄ αγιάσει τα βαρέλια ρίχνοντας μέσα λίγο αγιασμό. Ύστερα ο νοικοκύρης θα τραβήξει απ΄ τον πείρο και θα προσφέρει πρώτα στον παπά, που θα δώσει τις ευχές του. Στα χωριά της Πελοποννήσου συνήθιζαν οι νοικοκυραίοι να πηγαίνουν ένα μπουκάλι κρασί στην εκκλησία, για να λειτουργηθεί. Απ' αυτό το αγιασμένο έριχναν και λίγο στα βαρέλια τους, να βλογηθεί και το υπόλοιπο.

Στα χειμαδιά οι τσέλιγκες τον Οκτώβριο

Τούτη την ώρα έχουν ορίσει και οι κτηνοτρόφοι να κατέβουν στα χειμαδιά. Τσελιγκάδες και βοσκοί με τις φαμίλιες τους, τα κοπάδια τους και ολόκληρο το νοικοκυριό τους φορτωμένο στα ζώα, αφήνουν τα βουνά. Του Αγίου Γεωργίου πάλι! Για καλό και για κακό έχουν κρεμάσει «φυλαχτά» στα ζωντανά τους. Για να τα προφυλάξουν από το κακό μάτι, τους βγάζουν τα μεγάλα κουδούνια και τρουγκάνια και βάζουν μικρά. Να μην ακούγονται πολύ και προκαλούν το φθόνο. Κάτω στα χειμαδιά θα κάνουν τις νέες συμφωνίες με τους βοσκούς, θα νοικιάσουν τα χειμωνιάτικα λιβάδια, θα εισπράξουν, θα ξοφλήσουν, θα λογαριάσουν για όλο το εξάμηνο, όπως είχαν κάνει τ' Αι-Γιωργιού για το προηγούμενο. Μαζί με τους ποιμένες, τον Οκτώβριο επιστρέφουν στις εστίες τους και οι παραδοσιακοί μάστορες και εργάτες (αγγειοπλάστες, κεραμοποιοί, κτίστες, υλοτόμοι, χαλκουργοί, καρβουνιάρηδες, βαρελοποιοί, πλανόδιοι φωτογράφοι κ.ά.) που παλαιότερα ταξίδευαν σε όλα τα Βαλκάνια. Χαρακτηριστικό της ατμόσφαιρας που επικρατούσε στα χωριά την ώρα της επιστροφής των μαστόρων αποτυπώνεται στις φράσεις: « Οι μαστόροι. Οι μαστόροι. Έρχονται οι μαστόροι» ή « Έρχεται ο πατέρας μου. Έρχεται ο Παναγής μας. Έρχεται ο Γιωργής μας» για να ακολουθήσει τρικούβερτο γλέντι. Για τον διακαή πόθο της επανόδου των μαστόρων στη οικογενειακή εστία, μας βεβαιώνουν από αρχαιοτάτους χρόνους, τα έργα του Ομήρου, των κλασικών, του Θεόκριτου κ.ά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο ξενιτεμένος, μόλις επιστρέψει στο σπίτι του, ήταν να πάει στην εκκλησία και να ανάψει μια λαμπάδα «ίσα με το μπόι του», συνοδευόμενος απ' όλη την οικογένεια, ευχαριστώντας το Θεό που τον βοήθησε να επιστρέψει στο σπίτι του. Η οικογένειά του, πραγματοποιούσε κάποιο τάμα που είχε κάνει γι' αυτόν όσο έλειπε: Πρόσφεραν στην εκκλησία μια εικόνα, έναν πολυέλαιο και άλλα μικρά αναθήματα ή «έζωναν» την εκκλησία με κεριά.

 

ΕΘΙΜΑ  - ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
«Η ΤΖΑΜΑΛΑ» ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ. Λέξη αραβική που σημαίνει καμήλα, μια προσωποποίηση θηλυκής οντότητας με αόριστη γονιμοποιητική σημασία. Το έθιμο αυτό, γονιμοποιητικό δρώμενο της άροσης και σποράς των αγρών, συνηθιζόταν παλαιότερα στην Θράκη, να γίνεται του Αγ. Δημητρίου στις 26/10 ή σε μια άλλη μέρα, ανάλογα με τον χρόνο σποράς, που εξαρτιόταν από τις κλιματολογικές συνθήκες. Για την καλή χρονιά σποράς, την παραμονή του Αϊ-Δημητρίου έκαναν την Τζαμάλα. Με ξύλα έκαμναν ένα μεγάλο σκελετό καμήλας, τον τύλιγαν με πανιά και προβιές, έβαζαν ουρά, ένα μακρύ κοντάρι για λαιμό, με κεφάλια αλόγου ή βοδιού με δόντια, το σκέπαζαν με προβιά και το στόλιζαν με χάντρες. Πάνω στην καμήλα έριχναν μακρύ χαλί, κάτω απ’ αυτό έμπαιναν 4 άντρες, περπατούσαν και φαινόταν σα να περπατούσε η τζαμάλα. Πάνω της κάθιζαν ένα ψεύτικο παιδί, που το βαστούσε ο τζαμάλης, με καμπούρα και κουδούνια στη μέση του. Ύστερα από το ηλιοβασίλεμα το γύριζαν στα σπίτια με τραγούδια και γέλια… Όσοι πήγαιναν με τη τζαμάλα φορούσαν παράξενα ρούχα, με στεφάνια κληματαριών στο κεφάλι και με λαγήνια ή με κουβάδες στα χέρια για κρασί ή ούζο. Έξω από κάθε σπίτι φώναζαν: «Ε! κερά! Καλή χρονιά, καλό μπερικέτι (=σοδειά) και πολύχρονη…». Για το έθιμο αυτό, πότε γεννήθηκε, είναι απροσδιόριστο. Μεταφέρονταν από γενεά σε γενεά. Ήταν κάτι παραπάνω από πολιτιστική εκδήλωση. Τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια. 

λιτανείες για βροχή το μήνα Οκτώβριο (πρωτοβρόχια)


Ο Οκτώβρης είναι ο καταλληλότερος μήνας για σπορά. Για να σπείρει ο γεωργός πρέπει πρώτα να βρέξει- τα πρωτοβρόχια είναι απαραίτητα για τη σπορά. Κι αν δε βρέξει; Τι γίνεται τότε; Τότε γίνεται λιτανεία. Οι κάτοικοι του χωριού συγκεντρώνονται στην εκκλησία και, αφού διαβάσει ο παπάς ειδική ευχή, παίρνουν τις εικόνες και ξεχύνονται στον κάμπο, με τον παπά επικεφαλής να ψέλνει. Με τη λιτανεία-προσευχή και σεβασμό στο Θεό, οι αγρότες παρακαλούν το Θεό για να φέρει βροχή.

«Περπερούνα»

Υπάρχουν, όμως και μαγικά έθιμα που σκοπό έχουν όχι να παρακαλέσουν -όπως οι λιτανείες- το Θεό, αλλά να τον εξαναγκάσουν σε βοήθεια. Αυτά τα έθιμα έχουν σκοπό να προκαλέσουν βροχή με μαγικό τρόπο (μαγεία). Ένα από αυτά είναι η περπερούνα. Η Περπερούνα ή Περπερού ή Πιρπιρού είναι ένα έθιμο που το κάνουν τα κορίτσια. Διαλέγουν ένα κοριτσάκι 8-10 ετών, συνήθως φτωχό ή ορφανό, και το στολίζουν με λουλούδια και πρασινάδα. Η πρασινάδα χρησιμεύει -όπως λένε στο Δρυμό της Μακεδονίας, ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη- «για να πρασινίσει ο κάμπος σαν τη Πιρπιρού». Όλη η παρέα των κοριτσιών, με την Πιρπιρού στη μέση, φτάνει σε σπίτι και τραγουδά το τραγουδάκι της Περπερούνας. Στο Δρυμό λένε: «Πιρπιρού, δροσούλα μου, παρακάλσι τουν Θιο (Θεό) για να δώσει μια βρουχή, μια βρουχή βασιλικιά δω στα στάρια, τα κριθάρια στα λιανά τα παρασπόρια. Μπάρις-μπάρις* του νιρό Λιούμπις-λιούμπις** του κρασί Κάθι στάχυ κι κιλό Κάθι κούρβου (στοίβα) κι μιτρό» 
Μόλις τελειώσει το τραγούδι, η νοικοκυρά του κάθε σπιτιού βγαίνει έξω και χύνει πάνω στο κεφάλι του παιδιού νερό και εύχεται : « Καλή βροχή να δώσει ο Θεός». Έπειτα δίνει ένα νόμισμα στο κοριτσάκι ή ό,τι άλλο έχει «για το καλό». Σε άλλους τόπους της πατρίδας μας το έθιμο της Περπερούνας είναι κάπως διαφορετικό. Στον Πόντο λ.χ. αντί για παιδί, για να μην το καταβρέχουν και κρυώσει το καημένο, ντύνανε μια σκούπα. Έκαναν κάτι σαν σκιάχτρο και το γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας ένα άλλο τραγούδι. Οι νοικοκυρές περιέλουζαν αυτό το σκιάχτρο με νερό και φιλοδωρούσαν τα παιδιά που το κρατούσαν.

Ο μήνας Οκτώβριος στην αρχαιότητα

Στην αρχαία Ρώμη, στα μέσα Οκτωβρίου, στους ειδούς Οκτωβρίου όπως ονομάζονταν, οι Ρωμαίοι θυσίαζαν στο Πεδίο του Άρεως (Campus Martins) έναν εξιλαστήριο ίππο για να προκόψουν τα σπαρτά. Από τις πιο σημαντικές γιορτές και λατρείες του μήνα Οκτωβρίου στην αρχαία Ελλάδα ήταν τα Πυανόψια, αγροτική γιορτή προς τιμήν του Απόλλωνα, τα Οσχοφόρια, γιορτή του τρύγου και τα Θεσμοφόρια προς τιμήν των θεσμοφόρων θεών, Δήμητρας και Κόρης. Ο Οκτώβριος από την αρχαιότητα συνδέεται με τις αγροτικές και άλλες εποχικές ασχολίες, οι κυριότερες από τις οποίες είναι η παρασκευή και η δοκιμή του οίνου και το κυνήγι των μικρών ζώων και πουλιών. Η σύνδεση του συγκεκριμένου μήνα με τον οίνο δικαιολογεί και την απεικόνισή του συχνά με τη μορφή του Βάκχου και των Σατύρων. Όμως, στην αρχαία Αττική ο μήνας αυτός, Πυανοψιών, ήταν πλούσιος σε εορταστικές εκδηλώσεις επειδή ο πληθυσμός της φρόντιζε να εξασφαλίζει στις γεωργικές εργασίες τη θεϊκή προστασία και κυρίως της Θεάς Δήμητρας, επειδή άρχιζε ο κύκλος της ετήσιας παραγωγής. Ειδικότερα στην Ελευσίνα, προς τιμή της Θεάς, όλοι οι Έλληνες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν τη δεκάτη της σοδειάς τους.
ΓΙΟΡΤΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
  • 12 ΟΚΤΩΒΡΗ (1944). Η απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς.
  • ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (26/10). Η γιορτή αυτή θεωρείται ορόσημο του χειμώνα και συνδυάζεται με του Αγ.Γεωργίου στις 23 Απριλίου. Στο γεωργικό καλαντάρι οι 2 αυτές γιορτές αποτελούν τις χρονικές τομές που χωρίζουν το έτος σε 2 ίσα μέρη, στο χειμερινό και το θερινό εξάμηνο αντίστοιχα.Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη τιμάται ως πολιούχος μιας και στη γιορτή του η πόλη απελευθερώθηκε (ιστορικά στοιχεία :Αγίου Δημητρίου - Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης)
  • 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (1940). Η επέτειος του «ΟΧΙ» 

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ
  • «Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οκτώ σακιά δε γέμισες».
  • «Οκτώβρη και δεν έσπειρες, τρία καλά δεν έκαμες».
  • «Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη, έχει οκτώ σειρές στ’ αλώνι».
  • «Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια».
  • «Αϊ Δημητράκη μου, Μικρό καλοκαιράκι μου».
  • «Αν βρέξει ο Οκτώβρης και χορτάσει η γη, πούλησ' το σιτάρι σου και αγόρασε βόδια».
  • «Αν δε βρέξει, ας ψιχαλίσει, πάντα κάτι θα δροσίσει»
  • «Αν δε βρέξει, πως θα ξαστερώσει;»
  • «Αν δε χορτάσει ο Οκτώβριος τη γη, πούλησε τα βόδια σου και αγόρασε σιτάρι».
  • «Άσπορος μη μείνεις, άθερος δε μένεις».
  • «Βαθιά τ' αυλάκια να φουντώσουνε τα στάχυα».
  • «Δεύτερο αλέτρι, δεύτερο δεμάτι».
  • «Μακριά βροντή, κοντά βροχή».
  • «Ο καλός ο νοικοκύρης, ο λαγός και το περδίκι, όταν βρέχει χαίρονται».
  • «Οκτώβρη και δεν έσπειρες καρπό πολύ δεν παίρνεις».
  • «Οκτώβρης και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα 'χεις».
  • «Οκτώβρη και δεν έσπειρες λίγο ψωμί θα πάρεις»
  • «Οκτώβρης βροχερός, Οκτώβρης καρπερός».
  • «Οκτώβρης-Οκτωβροχάκης το μικρό καλοκαιράκι».
  • «Τ' άη - Δημητριού, τι είσαι ‘σύ και τι ΄μαι εγώ λέει το νιο κρασί στο παλιό».
  • «Τ’ Αϊ Λουκά σπείρε τα κουκιά».
  • «Τα σταφύλια τρυγημένα και τα σκόρδα φυτεμένα».
ΠΗΓΗ: http://users.sch.gr/vaxtsavanis/   και www.paidika.gr